ဘုရားအေနကဇာတင္ ဂါထာ
အေနကဇာတိ သံသာရံ၊ သႏၶာ၀ိႆံ အနိဗၺိသံ၊
ဂဟကာရံ ဂေ၀သေႏၱာ၊ ဒုကၡာဇာတိ ပုနပၸဳနံ။
ဂဟကရက ဒိေ႒ာသိ ၊ ပုန ေဂဟံ နကာဟသိ၊
သဗၺာေတ ဖာသုကာ ဘဂၢါ၊ ဂဟကူဋံ ၀ိသခၤတံ။
၀ိသခၤါရဂတံ စိတၱံ ၊ တဏွာနံ ခယမဇၥ်ဂါ။
၁။ ပုနပၸဳနံ-ဘ၀သံသရာ ဖန္ခါခါလွ်င္ ခႏၶာ၀ဋ္ဇာတ္ အျမစ္မျပတ္ႏိုင္ဘဲ၊ ဇာတိ- ေယာနိေလးေထြ လွည့္ပတ္ေဖြလ်က္ သေႏၶစြဲမွီ တည္ေနျဖစ္ပြားရျခင္းသည္၊ ဒုကၡာ-သေႏၶဇာတိ ခႏၶာရွိလွ်င္ ဗ်ာဓိဇရာ မရဏာတို႔ မကြာေနာက္ဆက္ ၀င္ႏွိပ္စက္သျဖင့္ သက္သက္ခ်မ္းသာ မဟုတ္ပါဘဲ လြန္စြာညႇိဳးႏြမ္း ပင္ပန္းဆင္ရဲလွဘိ၏။ (တသၼာ-ထို႔ေၾကာင့္) အဟံ-ဘုရားအလ်ာ သူျမတ္ငါသည္၊ ဂဟကာရံ - ဒုကၡယွက္လိမ္ ခႏၶာအိမ္ကို ႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးကုတ္ တည္ေဆာက္လုပ္သည့္ အယုတ္တမာအေၾကာင္းရင္း သမုဒယသစၥာျဖစ္ေသာ တဏွာေယာက်္ား လက္သမားကို၊ ဂေ၀သေႏၱာ -လက္သည္စင္စစ္ ဘယ္သူျဖစ္ဟု စိစစ္ေထာက္လွမ္း စူးစမ္းရွာေဖြလ်က္၊ (၀ါ) စူးစမ္းရွာေဖြေသာ ဘုရားအလ်ာ သူျမတ္ငါသည္၊ အနိဗၺိသံ-အနိဗၺိသေႏၱာ-တဏွာေယာက်္ား လက္သမားကို ပိုင္ျခား ထင္ထင္ လင္းလင္းျမင္သည့္ သဗၺညဳတာ ဥာဏ္မဟာကို သမၻာႏုေထြး ငါမရေသးသည္ျဖစ္၍ (၀ါ) ငါမရေသးေသာေၾကာင့္၊ အေနကဇာတိ သံသာရံ-ဘ၀မ်ားစြာ သံသရာကာလပတ္လံုး၊ သႏၶာ၀ိႆံ-ခႏၶာငါးခ်က္ ဒုကၡစက္ကို ေၾကာက္လ်က္ပင္လွ်င္ ငါမခင္ဘဲ သံသရာ၀ဋ္ ခ်ားရဟတ္၌ မရပ္မနား တဖားဖားလွ်င္ ေျပးသြားက်င္လည္ခဲ့ရေလၿပီ။
၂။ ဂဟကာရက-ဒုကၡယွက္လိမ္ ခႏၶာအိမ္ကို ႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးကုတ္ တည္ေဆာက္လုပ္ သည့္ အယုတ္တမာ အေၾကာင္းရင္း သမုဒယသစၥာျဖစ္ေသာ တဏွာေယာက်္ား ဟယ္... လက္သမား၊ ဣဒါနိ- ဘုရားျဖစ္လာ ယခုအခါ၌၊ တြံ-သင္ တဏွာေယာက်္ား လက္သမားကို၊ ဒိေ႒ာ- သဗၺညဳတ ဥာဏ္ကိုရသျဖင့္ ဒိ႒ထင္ထင္ ငါျမင္အပ္သည္၊ အသိ-ျဖစ္ေပ၏၊ တြံ-သင္တဏွာေယာက်္ား လက္ သမားသည္၊ ေဂဟံ-ဒုကၡယွက္လိမ္ ခႏၶာကိုယ္ အတၱေဘာတည္းဟူေသာအိမ္ကို၊ ပုန န ကာဟသိ-နင့္ေျခ နင့္လက္ နင့္အသက္ကို ေလးမဂ္လွ်ံရွိန္ ဥာဏ္ပုဆိန္ျဖင့္ ေလးႀကိမ္ျဖတ္ခုတ္ အျမစ္ျပဳတ္သည့္ သစ္ငုတ္တိုဟန္ နင္ျဖစ္ၿပီမွန္ေသာေၾကာင့္ တဖန္ထပ္ေလွာက္ နင္ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ေတ-သင္ တဏွာေယာက်္ား လက္သမား၏၊ သဗၺာ-တစ္ခုမႂကြင္း ခပင္းဥႆံု အလံုးစံုကုန္ေသာ၊ ဖာသုကာ-အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ ခႏၶာအိမ္တည္းဟူေသာ ဘံုကြန္းေျပာက္၏ ထုပ္ေလ်ာက္ဒိုင္းျမား ကိေလသာအျခင္ရနယ္တရားတို႔ကို၊ ဘဂၢါ-၀ါသနာ အေငြ႕အသက္ႏွင့္တကြ အႏုသယသတၱိ က်န္မရွိေအာင္ စိစိေၾကညက္ ငါခ်ိဳးဖ်က္အပ္ေလၿပီ၊ ဂဟကူဋံ-သစၥာေလးအင္ နိဗၺာန္သြင္ကို ျမင္ခြင့္မေပး ေ၀းထက္ေ၀းေအာင္ အေရးကန္႔လန္႔ တားဟန္႔ပိတ္ကာ အ၀ိဇၨာ တည္းဟူေသာ အိမ္၏အထြတ္ကို၊ ၀ိသခၤတံ-မုန္႔မုန္႔ေၾကမြ ငါဖ်က္ခ်အပ္ေလၿပီ၊ စိတၱံ-ကိေလသာဟူ ျမဴအညစ္အေၾကး ကင္းေ၀းျဖဴလြင္ ငါဘုရား၏ စိတ္အစဥ္သည္၊ ၀ိသခၤါရံ-သခၤါရစက္ကြင္း ဒုကၡခပင္းမွ လြတ္ကင္းရာအမွန္ နန္းနိဗၺာန္သို႔၊ ဂတံ-အာ႐ံုမ်က္ေမွာက္ သႏၱိဓာတ္ သိဒၶိေပါက္သျဖင့္ ဆိုက္ေရာက္ သက္၀င္မိေလၿပီ၊ အဟံ-သံုးေလာကထြတ္ထား ငါဘုရားသည္၊ တဏွာနံ ခယံ-တဏွာတရာ့ရွစ္ပါး၏ ပ်က္ျပားကုန္ခန္းရာ အာသ၀ကၡယ စတုတၳမဂ္ဖိုလ္သို႔၊ အဇၥ်ဂါ-စကၠ၀ါ႐ိုက္ေျခာင္း တိုက္တစ္ေသာင္းမွ နတ္ေပါင္းျဗဟၼာ ေကာင္းတင္းျငာလ်က္ ၾကည္သာ၀မ္းေျမာက္ ငါ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ေလၿပီတကား။
No comments:
Post a Comment